Τετάρτη 25 Απριλίου 2007

Κατακτούν Ιταλία και... Αφρική

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΑ ΣΝΟΜΠΑΡΕΙ

ΛΑΡΙΣΑ

Τι αξία μπορεί να έχουν... τα γαϊδουράγκαθα; Κι όμως. Στο Συκούριο της Λάρισας, όπου λειτουργεί η πρώτη εν Ελλάδι μονάδα παραγωγής βιοκαυσίμων, πειραματίζονται στη χρήση των... υποτιμημένων αυτών φυτών, τα οποία, μαζί με άλλα όπως η αγριαγκινάρα ή και οποιοδήποτε φυτικό υπόλειμμα, μπορούν να αποδειχθούν πρώτης τάξεως πηγή για παραγωγή βιουκαυσίμων.

Η αγριαγκινάρα από το χωράφι μεταφέρεται στους ειδικούς σπαστήρες όπου και συμπιέζεται
Η «Bioenergy Hellas», όπως είναι η επωνυμία της εταιρείας που ίδρυσαν οι Ν. Μήλιος, Βασίλης και Κώστας Παπαχρήστος, λειτουργεί εδώ και τρεις μήνες και προσφέρει μια εναλλακτική και φιλική στο περιβάλλον λύση, το βιοκαύσιμο ή πέλετ. Προέρχεται από υπολείμματα ξύλου, το οποίο υπόκειται σε επεξεργασία για να αποβληθεί η υγρασία. Ωστόσο η ζήτηση του πέλετ στην Ελλάδα είναι... μηδενική! Κι αυτό γιατί παρ' ότι είναι φθηνότερο από το πετρέλαιο έως και 40%, εντούτοις είναι ακριβότερο από το Πετ-κοκ (υπόλειμμα της διύλισης πετρελαίου), το οποίο χρησιμοποιούν αρκετές βιομηχανίες.

Το ξηραντήριο της μονάδας βιοκαυσίμων στο Συκούριο της Λάρισας
Ετσι, το πέλετ αυτή τη στιγμή εξάγεται στην Ιταλία, ενώ, σύμφωνα με τους επιχειρηματίες, προοπτικές συνεργασίας ανοίγονται με... αφρικανικές χώρες! Στην Αφρική λοιπόν, αλλά όχι στην Ελλάδα, θα καίνε πέλετ, ένα προϊόν που δεν επιβαρύνει καθόλου την ατμόσφαιρα, διότι παράγεται από φυτά που έχουν δεσμεύσει το διοξείδιο του άνθρακα, ίσο ή και μεγαλύτερο από εκείνο που εκλύεται με την καύση του βιοκαυσίμου και σε αντίθεση βεβαίως με το πετρέλαιο, που συμβάλλει στη συνεχή προσθήκη της ατμόσφαιρας με διοξείδιο του άνθρακα. Στην Ευρώπη μάλιστα ακόμη και καυστήρες οικιακής χρήσης μετατρέπονται, με οικονομικά κίνητρα από την Πολιτεία, από πετρελαίου σε βιοκαυσίμων.

Οσον αφορά τα γαϊδουράγκαθα, το μόνο πρόβλημα αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με τον καθηγητή Γεωπονίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Ν. Δαναλάτο, είναι ότι για να υπάρξει ικανή παραγωγή απαιτούνται 100.000 στρέμματα. Οπου όμως -σύμφωνα με τον κ. Δαναλάτο- η αποδοτικότητα είναι της τάξης των 120-150 ευρώ/στρέμμα, όταν για το σιτάρι είναι μόλις 30 ευρώ/στρ. Ενώ αντίστοιχα η καύση ενός λίτρου πετρελαίου (57 λεπτά σήμερα) ισοδυναμεί με καύση δύο κιλών πέλετ (18 λεπτά το κιλό...). Σύμφωνα δε με πληροφορίες, άλλες 4-5 εταιρείες παραγωγής βιοκαυσίμων ετοιμάζονται να λειτουργήσουν στον ελλαδικό χώρο.


Δ.ΧΑΤΖ.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 24/04/2007

Κυριακή 22 Απριλίου 2007

Η «ωραία» μας Λάρισα...

του Μιλτιάδη Δεληχά

από την 'ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ'

Είναι γνωστό ότι η πόλη μας διαρκώς αυξάνει τις επιδόσεις σε κατανάλωση και ρύπανση. Διεκδικεί μάλιστα σε Ελλάδα και Ευρώπη, μετάλλια στην εκπομπή ρύπων, αιωρούμενων σωματιδίων και θορύβου. Τελευταία, διάφορα ακούγονται και για το νερό που, ούτως ή άλλως στον αιώνα που διανύουμε θα αποτελέσει πολύτιμο αγαθό εν ανεπαρκεία. Η Λάρισα επίσης, είναι μια πόλη με απεριόριστες δυνατότητες πολεοδομικής ανάπτυξης. Δηλαδή, έτσι και δεν καθοριστούν χωροταξικά όρια, τα γύρω βαμβακοχώραφα που στραγγίζουν τα νερά του κάμπου, σύντομα μπορούν να οικοπεδοποιηθούν και να μετατραπούν σε μπετόν που είναι και το κύριο συστατικό της πόλης. Η Λάρισα, παράλληλα διεκδικεί την πρώτη θέση παγκοσμίως και στην κατανάλωση Nescafe! Η «κορύφωση» αυτής της κατανάλωσης συντελείται στον πυρήνα της, την πλατεία Ταχυδρομείου, όπου οι θαμώνες απολαμβάνουν την πατροπαράδοτη νεοελληνική φραπεδιά, φορώντας μαύρο γυαλί χειμώνα-καλοκαίρι. Τραπεζάκια έξω, τσιγάρα, ποτά και θορυβώδη ξενύχτια μέσα, στη Λάρισα by night, όπου ο πολιτισμός πάει περίπατο στο Αλκαζάρ. Και σε όποιους δεν αρέσει το «ψωράλογο» στη γέφυρα, στο ομώνυμο πάρκο υπάρχει και αλογάκι (πόνι) «σούζα» εις ανάμνηση της ανόδου της ΑΕΛ... Κύριο χαρακτηριστικό των πεζοδρόμων – κληρονομιά του αειμνήστου Δημάρχου Λαμπρούλη - είναι η ιδιότυπη και διαχρονική πλέον ασυλία των μηχανοκίνητων δικύκλων, που έχει καταστεί μαζί με τα αδέσποτα και τα... παράγωγα αυτών, αναπόσπαστο στοιχείο της πόλης. Επιπρόσθετης (;) ευνοϊκής μεταχείρισης, τυγχάνουν τα μικρά φορτηγάκια που μεταφέρουν παγάκια στις καφετέριες, με δεδομένο ότι επιτελούν ένα αναντικατάστατο κοινωνικό έργο... Απαίτηση των καιρών και της πόλης, είναι ένα καινούργιο σύγχρονων προδιαγραφών γήπεδο. Αναμένεται να κτιστεί λίγο πιο πάνω από τη Σκεπαστή της Νεάπολης, εκεί όπου τραγούδησε η λαϊκή σοπράνο Στανίση. Όσο για τα μποτιλιαρίσματα που θα προκαλέσουν τα ντέρμπι στην πρόσβαση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, αυτά θα λυθούν με τη δημιουργία ενός τρίτου Νοσοκομείου. Ωστόσο, στις θετικές εικόνες της πόλης, συγκαταλέγονται το αρχαίο θέατρο (όπου το 2004 παρέλαβε την ολυμπιακή φλόγα το ζεύγος Καρεμπέ-Σκλεναρίκοβα), ο αναδιαμορφωμένος Πηνειός αλλά και οι κορύνες που πράγματι μας σώζουν από το κυκλοφοριακό χάος... Απέναντι από το Ωδείο της πόλης - που ανακαινίστηκε μετά την επιδρομή Αρναούτογλου - υπήρχε η πανέμορφη καταπράσινη πλατεία Λαού που μετατράπηκε σε υπόγειο parking. Το μοναδικό θετικό, είναι ότι έλαβε το όνομα του αείμνηστου Δημάρχου Μπλάνα που χάριν αισθητικής, γκρέμισε τα παλιά χασάπικα, θυσιάζοντας την επόμενή του τετραετία. Έκτοτε κανένας τοπικός άρχοντας δεν τολμά να αναλάβει ανάλογο πολιτικό κόστος προς οποιοδήποτε όφελος αισθητικής, φοβούμενος ότι θα τον ξεχάσουν ακόμα και οι... πέτρες που αποκαλύφτηκαν και κοσμούν την – άδενδρη σήμερα - πλατεία Μπλάνα. Εξάλλου ζούμε στην εποχή του «αμύνεσθαι περί πάρτης»... Αυτό που όλοι αναμένουν αγωνιωδώς πλέον, είναι η έναρξη λειτουργίας της μονάδας βιοαιθανόλης στο χώρο όπου μας μόλυνε το παλιό εργοστάσιο της ζάχαρης. Βαρεθήκαμε πια να αναπνέουμε το πετ κοκ, το οινόπνευμα και τη λαδίλα της «βιοτεχνικής» ζώνης. Έτσι, ελπίζουμε στο λιγνιτωρυχείο της Ποταμιάς για να αναπνεύσουμε επιτέλους λίγο αυθεντικό κάρβουνο. Κι αν έρθει το καλοκαίρι με τους καύσωνες και τα μποτιλιαρίσματα της εθνικής, τότε θα απολαύσουμε καλύτερα το φαινόμενο του θερμοκηπίου, τη ρύπανση και την ηχορύπανση από τα αυτοκίνητα των μερακλήδων, που με το CD-player στη διαπασών θα διέρχονται «γκαζωμένα» την οδό Φαρσάλων, μετά από ξενύχτι στην «παραλιακή» Λάρισας–Νίκαιας. Και όσον αφορά στο θόρυβο του αεροδρομίου, ας πρόσεχαν όσοι έχτιζαν πολυκατοικίες, σχολεία και νοσοκομείο κάτω από τον αεροδιάδρομο. Για να κατανοήσουν πλήρως το λάθος τους όμως, θα χρειαστεί να γίνουν και πτήσεις charter. Εξάλλου, η ανάπτυξη που είναι και το ζητούμενο της εποχής, στην πόλη μας ταυτίζεται με τον αριθμό των super market και τον αριθμό των φοιτητών, γι΄ αυτό και αντιτίθεται σε κάθε φίλτρο εισαγωγής τύπου «βάσης του 10»... Υπάρχει διάχυτη η αίσθηση ότι στη Λάρισα της αναισθησίας, δεν υπάρχουν καν ψήγματα αστικής τάξης και περιβαλλοντικής ευταξίας. Επικρατεί η επίδειξη και ο μικροαστικός νεοπλουτισμός της οικονομίας των επιδοτήσεων. Καθημερινά, η πόλη πνίγεται μέσα στο λαϊκισμό της μάζας, μέσα στη ρύπανση, την κατανάλωση, το φραπέ και τα ανενεργά εισοδήματα που συντηρούν μια επίπεδη κι εφήμερη ευημερία. Όσο για την τοπική αυτοδιοίκηση – όπως συμβαίνει και σε άλλες μεγαλουπόλεις - παλεύει για την αυτοσυντήρησή της με διεκπεραιώσεις. Από την άλλη πλευρά, οι εκάστοτε κεντρικές εξουσίες, μάλλον έχουν αντιληφθεί ότι αποτελούμε κοινωνία χαμηλών προσδοκιών και μας δουλεύουν κανονικά. Γι΄ αυτό κι έχουμε μια πόλη που μας ταιριάζει κι έτσι όλοι το έχουμε ρίξει στην... μπάλα. Ας επιτευχθεί λοιπόν το νέο όραμα του γηπέδου, για να έχουμε τουλάχιστον πρόσωπο στην Ευρώπη μέσω ΟΥΕΦΑ, και μετά, όλα τα παραπάνω θα συμψηφιστούν και θα ξεχαστούν. Εξάλλου, ζούμε στην ωραία Λάρισα που καταναλώνοντας αδιαφορεί όχι μόνο για την αισθητική αλλά και για την ίδια της υγεία...

delh@teilar.gr

Πέμπτη 19 Απριλίου 2007

Απ’ το Ρόστοκ με αγάπη...


...Το no global είναι ακόμα εδώ
από bear στο indy.gr -τελευταία τροποποίηση 18/4/2007 17:29

Τρεις μέρες που μας ενθουσίασαν. Νιώσαμε ξανά, για λίγο, την έμπνευση και αυτό το απίθανο συναίσθημα της δικιάς μας αντεπίθεσης. Χαρούμενης, δημιουργικής, συντροφικής. Τρεις μέρες στην διεθνή συνάντηση δράσης με την κωδική ονομασία Ρόστοκ ΙΙΙ. Είχαμε βρεθεί και στην προηγούμενη συνάντηση μα τώρα είμαστε μόλις 50 μέρες πριν. Τώρα συνεδριάζουμε στο Κέντρο Συντονισμού των δράσεων ενάντια στους G8 και με τις παλέτες μας έχουμε αρχίσει να χρωματίζουμε το ασπρόμαυρο μέλλον που 8 αυτόκλητοι σωτήρες προσπαθούν να μας πείσουν με τις φιέστες τους ότι νοιάζονται για μας. Είναι αυτοί οι κύριοι υπεύθυνοι για τον πόλεμο, την καταστολή και τον αυταρχισμό, τις κλιματικές αλλαγές, την εξαθλίωση του νότου και την ποινικοποίηση θρησκειών και κινημάτων της ανατολής.

Για το γερμανικό κίνημα είναι η πρώτη φορά που μετά από πολλά πολλά χρόνια πρέπει όλες, οι τόσο διαφορετικές συνιστώσες, να συνδιοργανώσουν κάτι τόσο μεγάλο και αυτό ήταν σίγουρο πως δεν θα είναι ούτε εύκολο, ούτε ανώδυνο. Το Die Linke, τα συνδικάτα, οι ΜΚΟ, η ATTAC, δεκάδες αριστερές, αριστερίστικες, αυτόνομες, αντιφασιστικές και αναρχικές ομάδες μπόρεσαν κάτω από την μαγευτική δύναμη του αντιπαγκοσμιοποιητικού κινήματος να δουλέψουν και να παράγουν σε μια κοινή πλατφόρμα που ταυτόχρονα σέβεται την αυτονομία του καθενός και αυτό είναι τελικά και η δύναμη του. Αυτό το νέο που φτιάξαμε όλοι μαζί, που καταφέρνει να στέκει ακόμα απειλητικά απέναντι στους κυρίαρχους , τους ισχυρούς, που επαναφέρει δημιουργικά τις διαχωριστικές γραμμές και ενοποιεί τους από κάτω, αυτούς που αντιστέκονται, τους δικούς μας ή καλύτερα όλους εμάς.

Ροζ μαλλιά, ράστα, σανδάλια, ξυπόλυτες κινηματικές φατσούλες, μαζί με παλιούς αριστεριστές, αριστερούς βουλευτές, προτεστάντες χριστιανούς, αναρχικούς, ακτιβιστές του αντιπυρηνικού κινήματος και οικολόγους μας θύμισαν για τρεις μέρες την δύναμή μας και μας προσκάλεσαν με τον καλύτερο τρόπο στον νέο σταθμό μας που θα φτιάξουμε όλοι και όλες μαζί από τις 2 μέχρι τις 8 Ιουνίου στους αγρούς και τα δάση, τις κωμοπόλεις και τους δρόμους της βορειοανατολικής Γερμανίας, σε κάποια παραλία της βαλτικής, σε κάποιο αεροδρόμιο, στην αντισύνοδο, στα μπλόκα, στις διαδηλώσεις.

Πήραμε μια γεύση από μπλόκα και κάναμε και λίγο πρακτική(ωραία που ήταν...), μια γεύση από φράχτη, μια γεύση από το Heiligendamm και απλά πειστήκαμε πως μέχρι τις αρχές Ιούνη πρέπει να πείσουμε όλους τους γνωστούς/ες και φίλους/ες, όλα τα ντόπια κινηματόπαιδα γιατί απλά δεν μπορούμε να λείπουμε.

Και τι θα κάνουμε εκεί;

Ξεκινάμε με την κοινή μεγάλη διαμαρτυρία/διαδήλωση ενάντια στη σύνοδο, το Σάββατο 2 Ιουνίου στο Ρόστοκ. Που πάει να πει 31/5 ή το αργότερο 1/6 είμαστε όλοι και όλες εκεί.

Κυριακή 3 Ιουνίου, μια μεγάλη διεθνής εκδήλωση καθώς και δράσεις ενάντια στις ρίψεις βομβών που ο ομοσπονδιακός στρατός σκοπεύει να οργανώσει στην επαρχία του Wittstock και δράσεις για τα αγροτικά.

Δευτέρα 4 Ιουνίου, «Για την ελευθερία των κινημάτων σε όλο τον πλανήτη! Ίσα δικαιώματα για όλους-ες!». Μεταναστευτική Ημέρα Δράσης. Δράσεις στα κέντρα και τους χώρους κράτησης των μεταναστών. Διαδήλωση στο κέντρο του Ροστόκ. Συζήτηση και συντονισμός των αντιρατσιστικών δικτύων το απόγευμα

Τρίτη 5 Ιουνίου, Δράσεις ενάντια στο μιλιταρισμό, τον πόλεμο, τα βασανιστήρια και το Παγκόσμιο Καθεστώς Εκτάκτου Ανάγκης. Μπλόκο στους δρόμους γύρω από το στρατιωτικό αεροδρόμιο Rostock-Laage «για να καλωσορίσουμε» τους 8 ισχυρούς του πλανήτη.

Έναρξη εναλλακτικής Αντισυνόδου κατά πάσα πιθανότητα στο χ΄ωρο του Πανεπιστημίου του Ρόστοκ. Ποικίλα «δορυφορικά γεγονότα» της εναλλακτικής αντισυνόδου θα πραγματοποιηθούν καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας δράσης θα πραγματοποιηθούν και στους χώρους διαμονής. Η αντισύνοδος θα δώσει ιδιαίτερο βάρος στα ζητήματα των κλιματικών αλλαγών αλά και της κατάστασης στην Αφρική.

Τετάρτη 6 Ιουνίου, «Μπλόκο στους G

Μαζικά μπλόκα και περικύκλωση των δρόμων και των υποδομών που διευκολύνουν τη μετάβαση των 8 ισχυρών και του προσωπικού τους, μέσα από πρακτικές πολιτικής ανυπακοής. Διάφορες μορφές δράσεων στα περίχωρα του Heligendamm. Δεν μασάμε! Οι Γερμανοί σύντροφοι έχουν τον τρόπο να σε κάνουν να νιώσεις απόλυτα ασφαλής μιας και ως γνωστόν ξέρουν τι κάνουν.

Πέμπτη 7 Ιουνίου, Περικύκλωση των δρόμων γύρω από το Heligendamm. Πορείες από 4 διαφορετικά σημεία της πόλης με κοινό προορισμό το φράχτη που θα φυλάει τους ισχυρούς στις παραθεριστικές εγκαταστάσεις στο Heligendamm.

«Μουσική και Μηνύματα»: Συναυλία με τον Herbert Grönemeyer και άλλους.

Και που θα μείνουμε;

Που αλλού; Με τους φίλους μας σε κάμπινγκ. Ήδη έχει κλειστεί ένα κάμπινγκ στο Ρεντελιφ (κοντά στο χώρο τους συνόδου και με τακτική σύνδεση μέσω τρένου με το Ρόστοκ) που μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι 5000 άτομα ενώ αναμένουμε την οριστικοποίηση και ενός δεύτερου στο Ρόστοκ με δυνατότητα να φιλοξενήσει μέχρι 6000 άτομα. Τα κάμπινγκ θα παρέχουν νερό, ρεύμα και αυτοοργανωμένη κουζίνα ενώ υπάρχει η δυνατότητα για διοργάνωση συζητήσεων, προβολών κλπ. Απλά παίρνουμε την σκηνή μας, τον υπνόσακο μας και φύγαμε.

Τετάρτη 18 Απριλίου 2007

από το ESF( Ευρωπαικό Κοινωνικό Φόρουμ)

Μπλόκο στους ισχυρούς του πλανήτη!

Είναι 8 και είμαστε 6 δις


Στις αρχές Ιουνίου 2007, οι αρχηγοί και το πολιτικό προσωπικό των 8 οικονομικά ισχυρότερων κρατών του πλανήτη, συναντιούνται στο
Heιligendamm, (Χεϊλίγκενταμ) στη Γερμανία για να πάρουν αποφάσεις που αφορούν το μέλλον και τις ζωές όλων μας. Αποφάσεις που αγγίζουν όλες τις πλευρές της ζωής μας (από τις εργασιακές σχέσεις και την διάλυση των δημοσίων υπηρεσιών μέχρι την αποσύνθεση της εκπαίδευσης, και από την εντατικοποίηση της περιβαλλοντικής και διατροφικής καταστροφής μέχρι και την συρρίκνωση κάθε κοινωνικού και πολιτικού δικαιώματος, κάθε δικαιώματος στην ζωή και την αξιοπρέπεια). Αποφάσεις που σαν στόχο έχουν τον εθισμό και την υποταγή μας σ’ αυτό που θέλουν να μας παρουσιάσουν ως μονόδρομο, τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, τους πολέμους και τις σφαγές χιλιάδων ανθρώπων , την κοινωνική εξαθλίωση, το σεξισμό. Έναν κόσμο διακρίσεων, ρατσισμού και αυταρχισμού. Έναν κόσμο αβίωτο.

Σε κάθε σύνοδο, οι 8 αυτοαναγορευμένοι άρχοντες της γης επιχειρούν να παρουσιάσουν τις συναντήσεις τους ως τις λαμπερές τελετές κατά τη διάρκεια των οποίων «μπαίνουν τα θέματα της πλανητικής ατζέντας». Οι συναντήσεις τους όμως στη Γένοβα το 2001, στο Εβιάν το 2003, στη Σκωτία το 2005 και την Αγία Πετρούπολη το 2006 πέρα από την απατηλή λάμψη του κέρδους είχαν και εκείνο το φως της ελπίδας που δίνουν οι εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές που την ίδια στιγμή που οι ισχυροί σχεδιάζουν το μέλλον, πλημμυρίζουν τους δρόμους διαμαρτυρόμενοι ενάντια στους G8, .

Το άτυπο πλανητικό διευθυντήριο των 8 δεν έχει καμιά νομιμοποίηση στο να αυτοδιορίζεται ως η «ομάδα εκλεκτών» που καθορίζει τη ζωή μας. Δεν υπάρχει καμιά κοινωνική και πολιτική διαδικασία από την οποία να προκύπτει αύτη η μαφία των οικονομικά ισχυρών. Ποίος τους διόρισε κυριάρχους του πλανήτη; Και εν τέλει ποιος τους εξασφάλισε ότι θα χαράσσουν ανενόχλητοι το δρόμο της υποταγής μας στις απάνθρωπες πολιτικές τους;

Τον Ιούνιο του 2007 δεν θα ακουστεί μόνο η φωνή των κυβερνήσεων των 8 δυνατών. Θα είμαστε εκεί .Όλοι και όλες. Για 7 μέρες, δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές από όλο τον κόσμο, προερχόμενοι -ες από διαφορετικούς πολιτικούς και αγωνιστικούς γαλαξίες θα είμαστε στο Heιligendamm, σε αυτοοργανωμένα κάμπινγκ και θα κάνουμε τα δικά μας σχέδια για το μέλλον. Ανυπάκουοι και ανυπάκουες στις διαταγές τους.

Για να «μπλοκάρουμε» τις αποφάσεις των ισχυρών του πλανήτη, για να δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα αντίστασης στους πλανητικούς αφέντες.

Τρίτη 17 Απριλίου 2007

Θερμοκήπιο στο σπίτι




του Γ. Κολέμπα

«Θερμοκήπιο» : κατασκευή για θερμική εκμετάλλευση ηλιακής ενέργειας στα κτίρια.

Η κατασκευή του μπορεί να προβλεφθεί από το αρχικό σχέδιο ενός βιοκλιματικού κτιρίου, αλλά μπορεί να γίνει και εκ των υστέρων σε προϋπάρχον κτίριο.

Η λειτουργία του μπορεί να περιγραφεί γενικά ως εξής: το γυάλινο μέρος είναι ο συλλέκτης ηλιακής ενέργειας(όπως στα θερμοκήπια των αγροτών), οι «μασσίφ» τοίχοι και το δάπεδο οι «αποθήκες» αυτής της ενέργειας και ο αέρας στο εσωτερικό του ο κατανομέας της θερμότητας.

. Η καλύτερη θέση του «θερμοκηπίου» είναι η νοτιοδυτική πλευρά του κτιρίου. Μετά κατά σειρά η νότια και η νοτιοανατολική. Αν κατασκευασθεί στη βόρεια πλευρά, τότε λειτουργεί μόνο σαν χώρος «ανάσχεσης»(δεν κερδίζει κανείς ηλιακή ενέργεια, αλλά λιγοστεύει τις θερμικές απώλειες που είναι πολλές από αυτή τη πλευρά).

Το βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντήσει όποιος προχωρήσει σε μια τέτοια κατασκευή είναι το εξής: θέλει το χώρο μόνο για να κερδίσει ηλ. ενέργεια ή τον θέλει και σαν χώρο διαμονής; Από την απάντηση στο ερώτημα εξαρτάται η μορφή του θερμοκηπίου.

1) Αν το θέλει μόνο για συνεισφορά στο θερμικό ισοζύγιο, τότε η σκεπή του μπορεί να έχει μεγάλη κλίση, το δάπεδό του μικρό βάθος και το μήκος του όσο γίνεται μεγαλύτερο. Καλύτερα να ξεκινά από το 2° όροφο, αν υπάρχει(σκίτσο 1).

2) Αν όμως το θέλει και σαν χώρο διαμονής(πολύ ευχάριστος!), τότε θα πρέπει να μπορεί να κυκλοφορεί κανείς παντού, να υπάρχει είσοδος κ.λ.π. Έτσι είναι απαραίτητο να υπάρχει μεγάλο βάθος και μικρότερη αναγκαστικά κλίση σκεπής. Σε αυτή τη περίπτωση, για τα δεδομένα της Ελλάδας, που το καλοκαίρι θα υπάρχει ανυπόφορη ζέστη, η σκεπή δεν πρέπει να είναι όλη γυάλινη. Ένα μέρος της(συνήθως το 1/3 της) θα είναι σκεπασμένη με π.χ. κεραμίδια, πέτρα ή χώμα.

Υπάρχει όμως και λύση που συμβιβάζει τις 2 παραπάνω χρήσεις: η σκεπή να ξεκινά από το 2° όροφο και να στηρίζεται σε κάθετη τζαμωτή κατασκευή, ώστε να υπάρχει και βέλτιστη κλίση και αρκετός χώρος διαμονής και μέγιστη εκμετάλλευση του ήλιου το χειμώνα(για το καλοκαίρι, αν υπάρχει πρόβλημα μεγάλης ζέστης, μπορεί να σκιάζεται η σκεπή με άσπρο καραβόπανο ή ψάθα)

Η δική μας περίπτωση είναι η τελευταία με 40% γυάλινη σκεπή(σκίτσο 2)


Τι πρέπει να προσέξει κανείς:

1) Επιλογή κλίσης: έχει να κάνει με τη γωνία πρόπτωσης των ακτίνων του ήλιου. Όσο πιο κάθετα πέφτουν στο τζάμι τόσο το καλύτερο από άποψη εκμετάλλευσής του. Αυτό όμως είναι πλεονέκτημα για το χειμώνα και μειονέκτημα για το καλοκαίρι και εξαρτάται από το ύψος του ήλιου στον ουρανό, που μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια του χρόνου(σκίτσο 3). Θα πρέπει λοιπόν να επιλέξουμε την κλίση έτσι ώστε να έχουμε το βέλτιστο για φθινόπωρο- χειμώνα- άνοιξη.

2) Σκελετός: η καλύτερη λύση από άποψη απωλειών είναι ο ξύλινος σκελετός. Για να μην εκτίθενται όμως τα ξύλα της σκεπής στον ήλιο και τη βροχή, πρέπει τα κουφώματα των τζαμιών να είναι μεταλλικά ή αλουμινένια(όχι οικολογικό υλικό, ενεργοβόρο στην παρασκευή του). Καλή και φθηνή λύση για τα προφίλ είναι η γαλβανισμένη λαμαρίνα(δοκιμασμένη στα αγροτικά θερμοκήπια). Λίγο ακριβότερη είναι η ανοξείδωτη λαμαρίνα(μπορούν εύκολα να κατασκευασθούν τα προφίλ σε μηχανουργείο με στράντζα). Ο κάθετος σκελετός μπορεί να είναι άνετα από ξύλο και να στηριχθεί σε τοίχο μικρού ύψους( 50 cm στη δική μας περίπτωση, διπλός και μονωμένος με φύκια). Τα κάθετα κουφώματα πάλι από ξύλο, αλλά να προσεχθεί πολύ το βάψιμό του επειδή θα είναι εκτεθειμένο πολύ στον ήλιο

3) Σκεπή: το κανονικό μέρος της σκεπής να είναι μονωμένο θερμικά(καλή, αλλά λίγο ακριβή λύση μονωτικού υλικού είναι η τζίβα). Η τζαμαρία μπορεί να γίνει με μονά ή διπλά τζάμια. Καλύτερη λύση(αλλά πιο ακριβή) είναι τα διπλά, γιατί μπορεί μεν η εισερχόμενη ηλιακή ενέργεια να είναι λιγότερη την ημέρα, όμως έχουμε το πλεονέκτημα της πολύ λιγότερης εξερχόμενης θερμικής ενέργειας τη νύχτα. Επίσης τα εξωτερικά τουλάχιστον τζάμια της σκεπής να είναι ασφαλείας, για να μην σπάζουν εύκολα. Τα κάθετα τζάμια(παράθυρα) το καλοκαίρι να μπορούν να βγαίνουν. Καλύτερα να είναι συρόμενα(τα μισά) προς τα πάνω, ώστε το καλοκαίρι να είναι όλα ανοικτά. Στο ψηλότερο μέρος της σκεπής, κοντά στον τοίχο του κυρίως κτιρίου, πρέπει να υπάρχουν μικρά παράθυρα σκεπής, που να ανοίγουν το καλοκαίρι από πάνω προς τα κάτω, ώστε να βγαίνει ο θερμός αέρας, που ανεβαίνει πάντα ψηλά. Για την καλύτερη κυκλοφορία του αέρα, θα πρέπει να έχουμε αφήσει, χαμηλά στον τοίχο του θερμοκηπίου, ανοίγματα για να εισέρχεται ο ψυχρός αέρας(όταν δεν είναι απαραίτητο τα κλείνουμε με κάποιο τρόπο). Μια καλή λύση είναι : η εξωτερική πόρτα εισόδου του θερμοκηπίου να είναι κοντύτερη και να μη εφάπτεται στο δάπεδο(σκίτσο 4).

4) Στεγανοποίηση: πέρα από τη τζαμαρία της σκεπής που πρέπει να στεγανοποιηθεί καλά με καλές σιλικόνες, πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα τις συνδέσεις της σκεπής με το κυρίως κτίριο, της τζαμαρίας με το κανονικό μέρος της σκεπής του κ.λ.π. Δύσκολο σημείο είναι τα μικρά παράθυρα της σκεπής, που πρέπει να ανοιγοκλείνουν με μηχανισμό, όπως το πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου. Επίσης καλό είναι να υπάρξει θερμική μόνωση μεταξύ της μεταλλικής κατασκευής και του ξύλινου σκελετού στη σκεπή, γιατί έτσι αποφεύγεται η δημιουργία υγρασίας μέσω υγροποίησης από τη διαφορά θερμοκρασιών.

5) Επικοινωνία με το κυρίως κτίριο: με γυάλινη αν είναι δυνατόν πόρτα και αρκετά παράθυρα. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, όταν υπάρχει ήλιος να είναι όλα ανοικτά, ώστε να μπαίνει ο ζεστός αέρας στο κυρίως κτίριο. Καλύτερα να γίνεται αυτό με παρακολούθηση των θερμοκρασιών από 2 θερμόμετρα, στο θερμοκήπιο και στο κυρίως κτίριο. Όταν η θερμοκρασία στο θερμοκήπιο είναι μεγαλύτερη τα ανοίγουμε, ενώ όταν είναι μικρότερη τα κλείνουμε. Αυτό βέβαια για το χειμώνα. Για το καλοκαίρι, που θέλουμε δροσιά στο κυρίως κτίριο, κάνουμε το αντίθετο. Εξάλλου, το χειμώνα, μπορούμε να προσθέσουμε στο θερμοκήπιο διάφορα σώματα ή κατασκευές που να λειτουργούν σα θερμοσυσσωρευτές. Να δεσμεύουν την ημέρα ενέργεια και να την αποδίδουν τη νύχτα. Ένα καλό παράδειγμα είναι: μπουκάλια σκούρα γεμάτα με νερό.


Δευτέρα 16 Απριλίου 2007

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ PET COKE

Συγκέντρωση διαμαρτυρία κατά των αποφάσεων του ΥΠΕΧΩΔΕ για καύση pet coke από βιομηχανίες της Λάρισας. Η συγκέντρωση θα γίνει την Παρασκευή 20 Απριλίου στις 8,00 μμ στην Πλατεία Ταχυδρομείου της Λάρισας, και διοργανώνεται από την επιτροπή φορέων της περιοχής κατά της καύσης του petcoke.

Σάββατο 14 Απριλίου 2007

Βιοκλιματική Αρχιτεκτονική

Το έστειλε ο Γ. Κολέμπας


βασικές αρχές, παράδειγμα βιοκλιματικού σπιτιού, πρόσθετο «θερμοκήπιο» για ενεργειακό κέρδος.

Α) Γενικά:

Η βιοκλιματική αρχιτεκτονική και ο βιοκλιματικός σχεδιασμός κτιρίων εκτός από τις υγιεινές συνθήκες διαβίωσης(λόγω χρήσης μη τοξικών υλικών), συμβάλει και στη μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, με την εξοικονόμηση ενέργειας που επιτυγχάνει στα κτίρια.

Λαμβάνοντας υπόψη τους «ηλιακούς χάρτες», όπου φαίνεται η γωνία πρόσπτωσης των ηλιακών ακτινών σε κάθε τόπο, για κάθε εποχή και την κάθε ώρα της ημέρας, καθορίζεται ο προσανατολισμός και το σχήμα του υπό κατασκευήν κτιρίου. Έτσι είναι δυνατόν το κτίριο να συλλέγει τη μέγιστη ηλιακή ακτινοβολία, όταν τη χρειάζεται(χειμώνας) και να την αποφεύγει όταν δεν είναι επιθυμητή(καλοκαίρι).

Το χειμώνα ο ήλιος κινείται χαμηλά στον ορίζοντα στη μεριά του Νότου και έτσι μπορεί να διεισδύει βαθιά στο εσωτερικό των κτιρίων, μέσα από κατάλληλα ανοίγματα στη νότια πλευρά του. Το καλοκαίρι αντίθετα κινείται ψηλά πάνω από τις στέγες και έτσι η σκίαση των κτιρίων είναι εύκολη με ανάλογες οριζόντιες προεξοχές.

Ένα βιοκλιματικό κτίριο λοιπόν είναι «ανοιχτό» προς το Νότο και προστατευμένο από το Βορρά και χρησιμοποιεί παθητικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ηλιακή ενέργεια κατά τους χειμερινούς μήνες. Αντίστοιχα το καλοκαίρι με τις νότιες προεξοχές της στέγης, τη κατακόρυφη προστατευτική σκίαση στην Ανατολή και κυρίως στη Δύση με πετάσματα ή βλάστηση επιτυγχάνεται αποτελεσματικά η προστασία του από τον ήλιο. Ο σωστός αερισμός(διαμπερής και κυρίως κατακόρυφος και νυχτερινός) επιτυγχάνεται με μικρά βορινά ανοίγματα κοντά στο έδαφος και με μεγάλα νότια ανοίγματα στις ψηλότερες περιοχές του κτιρίου. Με τον τρόπο αυτό γίνεται χρήση των δροσερών καλοκαιρινών ρευμάτων του κάθε τόπου(απόγειες και θαλάσσιες αύρες) και έχουμε πλήρη δροσισμό του κτιρίου, χωρίς να χρειάζεται μηχανικό και ενεργοβόρο κλιματισμό.

Η διάταξη των εσωτερικών χώρων γίνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε οι χώροι όπου βρισκόμαστε τις περισσότερες ώρες της ημέρας να βρίσκονται στην περιοχή ηλιασμού το χειμώνα και δροσισμού το καλοκαίρι. Οι βοηθητικοί χώροι να βρίσκονται στις πλευρές των δυσμενών προσανατολισμών(Βορράς-Δύση) και να προστατεύουν τους υπόλοιπους. Τα νότια τζάμια παγιδεύουν την ηλιακή ακτινοβολία στο εσωτερικό του κτιρίου και έτσι αυξάνεται η θερμοκρασία του εσωτερικού αέρα από τη μία, ενώ μεγάλο μέρος της απορροφάται από οικοδομικά υλικά που έχουν μεγάλη θερμοχωρητικότητα (πέτρες, πλακάκια, τούβλα κ.λ.π.). Αυτά τα υλικά αποτελούν την αποθήκη θερμότητας που «γεμίζει» την ημέρα και «αδειάζει» τη νύχτα, αποδίδοντας θερμική ενέργεια στον εσωτερικό χώρο, όταν υπάρχει καλή εξωτερική μόνωση.

Υπάρχουν βέβαια και επιπλέον παρεμβάσεις στο κτίριο ώστε να επιτυγχάνεται το βέλτιστο, είτε στη χειμερινή θερμική παγίδευση, είτε στον καλοκαιρινό δροσισμό. Τα πιο συνηθισμένα από αυτά είναι:

1) Τα «θερμοκήπια», που είναι νότιοι υαλόφρακτοι χώροι και που αν κατασκευασθούν σωστά εξασφαλίζουν σημαντική θερμότητα, η οποία μεταφέρεται στο εσωτερικό του κτιρίου από τον αέρα, μέσα από ενδιάμεσα ανοίγματα και θυρίδες.

2) Οι τοίχοι Trombe ή τοίχοι νερού, που είναι νότιοι τοίχοι ή δοχεία νερού σκούρου χρώματος οι οποίοι καλύπτονται από υαλοπίνακες. Θερμαίνονται και στη συνέχεια θερμαίνουν το χώρο που βρίσκεται πίσω τους, ενώ παράγουν και θερμό αέρα που διοχετεύεται στο εσωτερικό του κτιρίου μέσω θυρίδων.

3) Παθητικά συστήματα ψύξης: πρόκειται για διάφορες μεθόδους, κύρια με τη μεσολάβηση της φυσικής εξάτμισης του νερού, που ψύχουν τον εισερχόμενο στο κτίριο αέρα, όταν το κλίμα είναι θερμό και ξηρό. Χαρακτηριστικά τέτοια παραδείγματα είναι τα σιντριβάνια, οι πισίνες, οι κουρτίνες νερού, ακόμη και το πότισμα. Ένα άλλο σύστημα ψύξης είναι αυτό που με τη βοήθεια υπεδάφιων σωληνώσεων, αναγκάζει τον εισερχόμενο αέρα να περνά κάτω από το έδαφος, όπου το καλοκαίρι έχουμε χαμηλότερες θερμοκρασίες και έτσι ψύχεται προτού εισέλθει στο κτίριο.

Επίσης εξωτερικά του κτιρίου φυτεύονται έγκαιρα στη βόρια πλευρά αειθαλή δένδρα ώστε να το προφυλάσσουν από τους βόρειους ανέμους και στη νότια πλευρά φυλλοβόλα δένδρα, ώστε τον χειμώνα να μην εμποδίζουν τον ήλιο και το καλοκαίρι να προκαλούν σκίαση.

Ένας σωστός βιοκλιματικός σχεδιασμός ενός κτιρίου μπορεί να καλύψει μέχρι και 60-70% των αναγκών για θέρμανση και δροσισμό, χωρίς αύξηση του κόστους κατασκευής.

Αν δε αποφασίσει κανείς να εκμεταλλευθεί την ηλιακή ή αιολική ενέργεια με φωτοβολταϊκή εγκατάσταση ή ανεμογεννήτρια, τότε μπορεί να καλύψει και σημαντικό μέρος των αναγκών του σε ηλεκτρική ενέργεια.

Β) Παράδειγμα Βιοκλιματικού σπιτιού χαμηλής ενέργειας στο Πήλιο:

Ξεκινήσαμε το 1994 με τη μελέτη του κτιρίου σε συνεργασία με έμπειρη αρχιτέκτονα από τη Θεσσαλονίκη(τοπικά δεν ασχολούνταν κανένας τότε)

Μένουμε από τον Οκτώβριο του 1997.

Η εμπειρία μας σαν ιδιοκτήτες, σαν κατασκευαστές κατά μεγάλο μέρος(αναγκαστικά) και σαν κάτοικοι αυτού του κτιρίου είναι η εξής:

1) Πριν τη μελέτη χρειάζεται κανείς να συλλέξει στοιχεία για την τοποθεσία( Γ.Π., ύψος, βροχοπτώσεις, θερμοκρασίες, υγρασία κ.λ.π.). Να εντοπίσει τη βέλτιστη θέση στο οικόπεδο, ώστε να είναι προφυλαγμένη όσο το δυνατόν από το Βορρά και να είναι δυνατόν η πρόσοψη να τοποθετηθεί στο Νότο, καθώς επίσης να έχει πολλή καλή ηλιοφάνεια(σημαντικό επίσης από άποψη υγείας είναι να μην υπάρχουν υπόγεια νερά ή ρήγματα). Στη συνέχεια να φυτευτούν αειθαλή φυτά στο βορρά και φυλλοβόλα στο νότο ώστε να μεγαλώσουν εγκαίρως.

2) Κατά τη διάρκεια της μελέτης ο αρχιτέκτονας πρέπει να λάβει υπόψη του τον τοπικό κανονισμό οικοδόμησης(ΓΟΚ), ώστε να μην υπάρχουν αργότερα δυσκολίες με την τοπική πολεοδομία. Για την έκδοση της άδειας να υπάρχει καλύτερα συνεργασία με τοπικό αρχιτέκτονα, αν ο μελετητής είναι από μακριά. Επειδή πιθανόν να μη βρεθούν εξειδικευμένα συνεργεία και πολλές εργασίες να γίνουν από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη ή κάποιες εργασίες(π.χ. μπετό) να μην είναι απαραίτητες είναι καλό να γίνει ένσταση στο ΙΚΑ σε σχέση με τον προϋπολογισμό των ενσήμων για μείωση, επειδή πρόκειται για ειδική κατασκευή.

3) Κατά τη διάρκεια της κατασκευής: είναι πολύ βασικό να προγραμματισθούν οι εργασίες, ώστε να γίνονται την κατάλληλη εποχή σε σχέση με τα υλικά που έχουμε στη διάθεσή μας(π.χ. η ξυλεία να έχει κοπεί το φθινόπωρο, ώστε να ξεραθεί έγκαιρα και να μη στραβώσει, ο πηλός θα πρέπει να κτισθεί την άνοιξη ή το φθινόπωρο, η σκεπή να έχει τελειώσει πριν το χειμώνα ώστε να μη μείνει ο σκελετός εκτεθειμένος κ.λ.π.). Η όλη διαδικασία εξαρτάται από τον τρόπο κατασκευής και τα οικοδομικά υλικά που θα έχει αποφασισθεί σε συνεργασία με τον μελετητή. Επίσης από το πότε θα μπορεί να έχει κανείς βοήθεια(η δική μας εμπειρία στη διάθεση του καθένα που θα ήθελε να προχωρήσει σε μια τέτοια κατασκευή)

4) Στοιχεία κόστους: πρώτα μια βασική παρατήρηση για την τυχόν μεγαλύτερη επένδυση σε κάποια στοιχεία της οικοδομής(π.χ. θερμοκήπιο, φωτοβολταϊκά κ.λ.π.). Αυτό ισοσκελίζεται μακροχρόνια από την εξοικονόμηση ενέργειας και μείωση των απωλειών καθώς και από την υγιεινή διαμονή. Ειδικότερα: το κόστος της μελέτης είναι γενικά μεγαλύτερο από της συμβατικής, λόγω λεπτομερειακής ενασχόλησης και μη ύπαρξης ακόμα(;) τυποποίησης στα σχέδια και τους υπολογισμούς. Το κόστος των υλικών εξαρτάται από το είδος τους και την έρευνα των τιμών, καθώς και από το αν υπάρχουν στη διάθεσή μας από άλλες κατασκευές(ανακύκλωση) όπως π.χ. πέτρα, ξυλεία, πλιθιά( ο πηλός αν υπάρχει στην περιοχή δεν κοστίζει κάτι εκτός ίσως από την μεταφορά του). Το κόστος κατασκευής: όταν κάποιες εργασίες γίνονται από τρίτους, επειδή είναι μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας, κοστίζουν περισσότερο, κάποιες λιγότερο(και λόγω ιδιοκατασκευής) και κάποιες καθόλου(π.χ. μπετατζήδες ή σιδεράδες). Γενικά πάντως το κόστος είναι μικρότερο ή το πολύ ίσο με το κόστος συμβατικής κατασκευής.

Στη δική μας περίπτωση(χωρίς το θερμοκήπιο και τα φωτοβολταϊκά που κατασκευάσθηκαν αργότερα) το κόστος ανήλθε σε 110.000 δρχ/μ², σε τιμές του 1996-97. Στον προϋπολογισμό που είχε γίνει από την αρχιτέκτονα το κόστος ήταν 80.000 δρχ/μ².

Για πληροφορίες μελετών : http://www.tsipiras.gr/

Για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία: τηλ. 24280- 86903

Μια άλλη οπτική των προβλημάτων του περιβάλλοντος

Συναντήθηκαν για μιά ακόμα φορά πολίτες της Λάρισας για τη δημιουργία ατζέντας δράσεων.
Διαπιστώθηκε οτι η κίνηση αυτή δεν μπορεί να ασχολείται με όλα ούτε να υποκαταστήσει άλλες οικολογικές και περιβαλλοντικές κινήσεις, αλλά να βάλλει την οικολογική παράμετρο και οπτική, διαφόρων παλαιών ή νέων επιλογών της κοινωνίας, τον τρόπο παραγωγής και κατανάλωσης των επιπτώσεων τους στο κλίμα , μα και να ανοίξει τη συζήτηση για την αντιμετώπιση των μικρότερων ή μεγαλύτερων συνεπειών που θα υπάρξουν.
Στη συζήτηση διαφάνηκαν οι δυό βασικοί άξονες της δράσης. 1) την αντιμετώπιση των αιτιών που επιβαρύνουν τους ρύπους του φαινόμενο του θερμοκηπίου, με πρώτη την παραγωγή ενέργειας και τα καύσιμα. 2) την αντιμετώπιση των συνεπειών που για την περιοχή μας το σοβαρότερο, πέραν των άλλων, είναι η έλλειψη και διαχείριση των νερών.
Με θέμα παραγωγή ενέργειας, καύσιμα και τοπικά προβλήματα, είναι η πρώτη εκδήλωση που θα οργανώσει η Πρωτοβουλία στο πρώτο δεκαήμερο του Μάη.

Τρίτη 3 Απριλίου 2007

ΠΕΜΠΤΗ 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ , Η ΝΕΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΘΕΣΣΑΛΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

Την Πέμπτη 12 Απριλίου στις 8,00 μμ , στο Ξενοδοχείο ΔΙΟΝΥΣΟΣ
Η συνάντηση είναι πολύ σημαντική για τον καθορισμό των δράσεων