ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ: Ασύμμετρες απειλές πίσω κι απ' τις φωτιές στην Καλιφόρνια!!!

28.10.07

του Μωυσή Μπουντουρίδη (http://mazemata.blogspot.com)

Τι σας θυμίζουν αυτά;;; Λοιπόν, το καλωδιακό κανάλι Φοξ Νιούς (Fox News) βλέπει πίσω από τις πρόσφατες μεγάλες πυρκαγιές στην Καλιφόρνια να βρίσκεται η διεθνής τρομοκρατία και μάλιστα η "μητέρα" του Κακού κι όλων των ασύμμετρων απειλών, η Αλ Κάϊντα. Διαβάστε δυο σχετικές ειδήσεις της επικαιρότητας από το therawstory εδώ κι εδώ - στο δεύτερο μαζί με τους καυστικούς σχολιασμούς του γνωστού αναλυτή της επικαιρότητας Keith Olbermann.

Το ζήτημα είναι όμως πολύ σοβαρό. Στο μπλογκ-του smokerwriting, ο Rockenko θίγει κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες πλευρές αυτού του θέματος με τις ασύμμετρες χαζομάρες του Φοξ Νιούζ ή τις προηγούμενες αντίστοιχες των δικών μας "προφητών." Η βασική ιδέα του Rockenko είναι η ανάδειξη της θεαματικής διάστασης του θέματος, δηλαδή, το γεγονός ότι τα ανθρώπινα, τα κοινωνικά και τα φυσικά πράγματα, συμβάντα, δρώμενα κ.λπ. γίνονται πλέον ένα μεγάλο θέαμα, που το διαχειρίζονται οι βιομηχανίες του θεάματος. Το αποτέλεσμα είναι ότι το θέαμα αντικαθιστά το πραγματικό συμβάν κι επιχειρεί το ίδιο το θέαμα να δημιουργήσει μια όμοθυμη και συναινετική άποψη και ανταπόκριση των ανθρώπων απέναντι στα πραγματικά δρώμενα έτσι ώστε να εμποδισθεί η κατανόηση των πραγματικών συνθηκών και η αποτελεσματική δράση για την αντιμετώπισή τους. Να πώς το έλεγε ο Guy Debord στην Κοινωνία του Θεάματος (απ' το Κεφάλαιο 1, Τμήμα 3):

Το θέαμα παρουσιάζεται ταυτόχρονα σαν η ίδια η κοινωνία, σαν μέρος της κοινωνίας και σαν μέσο ενοποίησης. Σαν μέρος της κοινωνίας, είναι το εστιακό σημείο κάθε οραματισμού και κάθε συνειδητότητας. Αλλά εξ αιτίας του γεγονότος ακριβώς ότι αποτελεί ένα ξεχωριστό τομέα, γίνεται στην πραγματικότητα ο χώρος της πλάνης και της ψευδούς συνειδητότητας: η ενοποίηση που επιτυγχάνει δεν είναι τίποτε άλλο παρά η επίσημη γλώσσα του καθολικού διαχωρισμού.

Μια που το έφερε η κουβέντα, αν θέλετε, δείτε το βίντεο της ταινίας του 1973 του Guy Debord, που είναι βασισμένο στο βιβλίο-του του 1967 για την Κοινωνία του Θεάματος:

Η ταινία της Κοινωνίας του Θεάματος του Debord

Γυρνώντας τώρα πίσω στα σχόλια του Rochenko, αυτό που παρατηρεί είναι ότι οι οικολογικές κι οι φυσικές καταστροφές, η παγκόσμια θέρμανση, η κλιματική αλλαγή κ.λπ. μπορούν να συμβάλλουν στην κοινωνική αναπαραγωγή (σαν ένα ενοποιητικό θέαμα) μέσω της κοινωνικής κατασκευής μιας συναινετικής στάσης ζωής (π.χ., οικολογικές "ευαισθησίες," ηθική κατανάλωση κ.λπ.), η οποία όμως είναι εύκολα αφομοιώσιμη και χειραγωγήσιμη από και μέσα στα σχέδια του κυρίαρχου νεοφιλελευθερισμού. Για να ξεφύγει κανείς/μιά από την παγίδα ενός τέτοιου απατηλού ιδεαλισμού του θεάματος, πρέπει να μπορεί να διακρίνει τις πραγματικές διαστάσεις των υπαρκτών διαπλοκών και διασυνδέσεων, που αρθρώνουν την πραγματική υφή του θέματος (διάφορες διαπλοκές και διασυνδέσεις, κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές, πολιτισμικές κ.λπ.). Ένα καλό παράδειγμα μιας τέτοιας κατανόησης των κοινωνικών συνθηκών, που διαμεσολαβούν και διεγείρουν φυσικές και οικολογικές καταστροφές, είναι η ανάλυση των πυρκαγιών του 1993 στην Καλιφόρνια, που έκανε ο Mike Davis, στο άρθρο του στο radicalurbantheory
The Incendiary Other (Το Εμπρηστικό Άλλο) - το οποίο θεωρώ ότι αξίζει να διαβαστεί για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε αντίστοιχες διαπλοκές και διασυνδέσεις σε σχέση με παρόμοιες περιπτώσεις στην Ελλάδα.

Ακολουθούν δυο βιντεάκια για τις πρόσφατες ασύμμετρες σαχλαμάρες του Φοξ Νιούζ: